"من عُز بقوم ذل بذلهم،ومن عز بالرحمن ظل عزيزاً"
كتبتها وانا طلبت العزة من الرحمن كل صباح يشقشق بشوف ابويا كأنه لسه عايش ريحته وكلامه حواليا ربانى عالعزة والرجولة ومخافش الا من الله كتبتها وكأنى بسمعها من ابويا بيقولهالى ويشد ايدى عشان أكمل كل يوم رافع راسي لحد ما يجى اليوم و تكمل عزتى وربي يقبل دعوتي و يزفونى فى جمعتى شهيد بدم حر مش عاوز اموت فى فرشتى، يمكن مش مقاتل وعندى علام بس ابويا علمنى وربي ادبنى إن الراجل مش محتاجه شهادات عشان يكون من الشجعان
طلعت وسط دفعتى صف امامى و شاغل بالى ولاد العم اللى فرحانين وهيحتفلوا و عمال اقول اه لو كنت يومها هناك اه لو كنت اتولدت ما كنت خليت يومها ذكري يفرحوها
لحد ما فوقت على هاتف يقولى طلبتها وهتنولها يا ولد المحظوظ هنيالك يا شهيد
فجأة لقيت الكل بيجري ورايحين نلم صراصير وفضل اجري وراهم وبقول ازاى بس هنولها وانا بجري ورا صراصير مفيهاش اصيل
لحد ما لقيت المجري ودانى لبر الضباع
فكيت كل القيود وعديت الحدود
قولت يمكن ألاقي ضبع خسيس اروح اصيده
بس لقيت شوية سحالى بتجري فى الصحاري
صيدت منهم اتنين وجالى التالت قبالى مرضتش أرده
ولقيت إيدى فى صدره خلصته من خوفه وجمعته وسط اخواته
اصل حرام يروحوا وحدهم وهو باقى ليه هيتفرج على عبدالباقى ليلة جمعة مثلا ولا هيصلى معانا العيد ويضحى
قولنا نضحى ونعيد بدري بدري الناس وحشتها الفرحة
وبعدين افتكرت انى عديت في الرمل خمسة
وفى ايدى عهدة ميري و كنت كملت انتظاري ست ساعات اصل افتكرت كلمة جدى السادات لما قال (فى ست ساعات )
وحبيت يفضل الضباع والسحالى فاكرين إن المصريين موجودين
بس فى التالتة الندا طلع حق و دعوة العزة استجابها المولى و طلعت عزيز من ارض ابليس فكر الضبع الخسيس إنه حصلنى بس ربي نجانى و سابلهم شوية طين متشكل عشت فيه و يا عينى الخيبان بردك معرفش يذل الطين أصله من تراب أرض العزة من ام الدنيا وهيرجع تانى لحضن أم الدنيا مهما طال
ولما اجتمع الضباع والسحالى مقدروش على الأسود وردوا طين مصر اللى فجسدى عشان ابات فى حضن امى و ألقي ابويا واعدي عليه أطمنه انى كنت راجل وعشت راجل ومت راجل وفضلت عزيز مهزنيش لا ضبع خسيس ولا تعلب مكير
بس مكسرنيش غير دمع امي وهى بتحضنى وانا واقف مش عارف احضنها وامسح دمعها عاوزكم بس تقولولها انى فى امان وبخير متخافش متوجعتش ولا النار كويتنى ولا الحر تعبنى
قولولها ابنك راجل ورفع راسك وراح عشان يحضرلك مكان ترتاحى فيه لما توصلى ومتخلوهاش تبكى بوسوا أيدها و سيبوا اخويا ياخد حاجتى معدش حد هيقوله متلبسش حاجتي
قولولهم افرحوا ابنكم راح عزيز فى حضرة العزيز الجبار